Vorige zaterdag (02/02/`08) zijn we dan eindelijk in Malawi (Blantyre) aangekomen.
De laatste dag Zuid -Afrika hebben we nog de winelands gedaan en vooral het stadje Paarl waar de Afrikaanse taal ontstaan is. Daar hebben we het Afrikaans taalmonument en het Taalmuseum bezocht. Het Afrikaans is heel goed te verstaan als de mensen niet te snel babbelen, en zeker als je het geschreven ziet (eigenlijk een oud soort Nederlands).
Maar goed...onze laatste avond Cape Town Backpackers verliep ook niet zonder kleerscheuren. Tegen 20u waren we terug van onze trip en we dachten snel een doucheke te nemen vooraleer te koken en onze valies voor Malawi te prepareren. Ge kunt het al raden: natuurlijk tijdens het douchen electriciteitspanne...al maar goed dat ik in onze kamer aan het douchen was. Ik dacht ik blijf hier effe staan en dan zal er wel terug licht zijn, maar nadda...dus al voelend aan de muren mijn bed teruggevonden. Dan valies maken met onze Petzl dat ging nog, maar er was natuurlijk geen werkend vuur waar we op konden koken...enfin, dan hebben we maar wat rauwe paprikas en komkommers gegeten, en onze steak en rijst gedonneerd aan een Brits koppel. Iedereen was aan het verzamelen in de bar, waar het heel gezellig was met kaarsjes en drank. Daar hoorden we dat heel de stad zonder electriciteit zat ??? en wij dachten...nee dat gaat weer problemen voor onze vlucht opleveren...maar rond 2u `s nachts sprong opeens het licht in de kamer weer aan en wij natuurlijk gelukkig...nog effe verder geslapen en om half 5 opgestaan en dan verder naar de luchthaven met ons huurautootje.
Eerst nog in Johannesburg geland en daarna Blantyre. Vermoeiende voormiddag was dat!
Groen groen groen, was de eerste indruk vanuit de lucht, En het luchthaventje van Blantyre was o zo schattig klein. 1 start en landingsbaan en een itsi pitsi klein luchthavengebouwtje maar wel veel politie zodat je niet zomaar hun land kon binnenglippen.De taxi hadden we op voorhand geboekt, dus de taxichauffeur stond ons al op te wachten...en natuurlijk een hele resem mensen die onze valies wilden dragen in ruil voor een `tip`...heel de rit hebben kristien en ik niks gezegd, gewoon gekeken, indrukken en vooral geuren opgenomen... die rit was toch wel zeer speciaal. Dan aangekomen in de Kabula Lodge (onze verblijfplaats voor de komende 3 maanden)...met een paradijslijke tuin incl palmbomen en ongelooflijk vriendelijke mensen, hebben we ons kamertje geinstalleerd... eindelijk een plaatsje waar we onze spullen deftig konden leggen, want in Kaapstad in de dorm met 8 bedden was het een complete chaos (snap niet dat ik niets ben kwijtgespeeld daar).En dat mag ik zeker niet vergeten te vermelden; Kristien was vandaag (2 feb) ook jarig. Dus wij dachten eens goed te koken, maar eerst nog winkels zien te vinden. In de lodge eens goed geinformeerd en er was in de buurt (20 min stappen) een supermarkt... Peoples heet die en ge kunt daar dus echt alles krijgen wat ge bij ons kunt krijgen (heel bizar eigenlijk). Ik was daar dus niet goed van om een hele rayon vol met alle Colgate tandpasta te zien met nog een groter assortiment dan bij ons. Maar als ge dan buiten komt zit ge terug tussen de bedelende mensen.
`s Avonds hebben we dan rijst gekookt, met een goed stuk beef (dat we steenhard hadden laten bakken, omdat we het niet echt vertrouwden...) samen met abrikozen uit blik en een fleske wijn om te klinken op Kristien haar verjaardag en het onbekende dat nog zou komen.
Wijn niet te betalen daar... MK 1500 voor de goedkoopste fles (ong 8 euro), maar gelukkig is er in Blantyre ook een Carlsberg brouwerij en bijgevolg heel goedkope pintjes (ong 30 eurocent per pint). En dat hadden we snel door...
Op de lodge heel toffe mensen, vnl mensen die in het Queen Elisabeth ziekenhuis werken... alle mogelijke europese nationaliteiten.
Zondag hebben we - zoals het hoort- uitgeslapen tot ongeveer 11u. Daarna op zoek gegaan naar het ziekenhuis waar we de volgende dag zouden beginnen. Toch wel spannend, hoor.
Van de Kabula naar het ziekenhuis is de kortste weg te voet ong 1 uur stappen en Kristien en ik vonden de gedachte om te voet naar `ons werk` te gaan alvast een uitdaging. D
us hebben we dan ook besloten om elke dag te voet te gaan, want in die mini-busjes zet je letterlijk elke rit je leven op het spel. Die busjes zijn zo krakkemikkig en volgepropt met mensen dat wij het toch niet vertrouwden. En een fiets is ook heel moeilijk te vinden.
Dat wil zeggen om 6 uur opstaan om zeker tegen 6u50 te kunnen vertrekken om om 8 uur op de staff te zijn voor de overdracht van de nacht. Voor 2 avondmensen als wij was dat wel effe slikken... Het leven begint hier enorm vroeg en raar maar waar liggen wij tegen half tien toch in ons beddeke (dat is al jaren geleden, denk ik).
In de volgende mail zal ik jullie (eindelijk) over het ziekenhuis vertellen. Indukken en pathologieen... Dus wordt vervolgd!
Tot snel!
Op de lodge heel toffe mensen, vnl mensen die in het Queen Elisabeth ziekenhuis werken... alle mogelijke europese nationaliteiten.
Zondag hebben we - zoals het hoort- uitgeslapen tot ongeveer 11u. Daarna op zoek gegaan naar het ziekenhuis waar we de volgende dag zouden beginnen. Toch wel spannend, hoor.
Van de Kabula naar het ziekenhuis is de kortste weg te voet ong 1 uur stappen en Kristien en ik vonden de gedachte om te voet naar `ons werk` te gaan alvast een uitdaging. D
us hebben we dan ook besloten om elke dag te voet te gaan, want in die mini-busjes zet je letterlijk elke rit je leven op het spel. Die busjes zijn zo krakkemikkig en volgepropt met mensen dat wij het toch niet vertrouwden. En een fiets is ook heel moeilijk te vinden.Dat wil zeggen om 6 uur opstaan om zeker tegen 6u50 te kunnen vertrekken om om 8 uur op de staff te zijn voor de overdracht van de nacht. Voor 2 avondmensen als wij was dat wel effe slikken... Het leven begint hier enorm vroeg en raar maar waar liggen wij tegen half tien toch in ons beddeke (dat is al jaren geleden, denk ik).
In de volgende mail zal ik jullie (eindelijk) over het ziekenhuis vertellen. Indukken en pathologieen... Dus wordt vervolgd!
Tot snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten